سلام
ببینید صحبت هاتون رو کاملا میفهمم
ولی : ( تصور کنید یه ماهی تو اقیانوس آرام از بقیه ی ماهی ها بپرسه آب کجاست ، کجا باید دنبالش بگردم ، چرا پس نمیبینمش ) یا ( تصور کنید دوتا نوزاد که تو شکم مادرشون هستن از هم بپرسن پس مادر کجاست ، چرا نمیبینیمش ، نکنه حواسش بهمون نیست ، نکنه اصن وجود نداره )
همه ی اینارو گفتم تا به این نتیجه برسیم که خدا اونقدر هست و اونقدر همه جا حضور داره که بعضیا از خودشون میپرسیدن پس چرا حسش نمیکنیم ؟ در صورتی که اگر بیایم به همه ی ابعاد نگاه کنیم میبینیم که مثلا یه فردی که معتاد بوده ، کارتون خواب بوده ، هیچ دوستی نداشته و به قول خودش بدبخت بوده درکنارش پدر و مادر مهربونی داشته ، خوش قد و هیکل بوده ، چشماش سالم بوده ، پاهاش و دستاش سالم بوده و ... ( البته این صرفا یه مثال بود ) ؛ پس خیلیایی که میگفتن پس خدا کجاست ، اگر بیان و نعمت های خدارو بشمارن اونقدر زیاده که حد و حساب نداره ...
حقیقتا من همه چیو راجع به شما نمیدونم و اینهایی رو هم که گفتم در پاسخ به کساییه که اینجور طرز فکرایی داشتن ( نمیدونم چقدرش فایده و ربط داره به صحبت شما ) ولی بهتون پیشنهاد میدم برید سراغ سایت های مذهبی که به طور تخصصی به این مسائل جواب میدن ( نمیدونم شما به روانشناس یا مشاور هم مراجعه کردید یا نه ولی اونم یه گزینه است )
در اخر باید بگم : خوبه که سوال بپرسیم و سعی کنیم ابهام هامون رو رفع کنیم اما اینو بدونیم وجود خدا حقه و ما نیاز به دانش داریم