سلام. من بارها در مورد ارتباط با دوست مجازیم(پسر هست) جاهای مختلف سوال پرسیدم و حتی مشاورای حضوری چندبار رفتم ولی نتیجه ای نداشته و همیشه هم خودم مقصر واقع شدم که دوستیمون به اینجا رسیده؛ هشت سال هست ناپیوسته باهم درارتباط هستیم و قط و وصلی زیاد داشتیم اون به عنوان یک دوست با من مشکلی نداره ولی وقتی حرف از آینده میشه خودش رو عقب میکشه و اینم بگم میخواد از ایران بره و قصد ازدواج نداره من با وجود اینکه دوستش دارم ولی چون نتونستم خودمو تو دلش جا کنم میخوام از رابطه برم فک میکنم موندم داره باعث آزارش میشه چون بچه بازی زیاد داشتم و مهارت ارتباطیم اصلا خوب نبوده اونم همیشه سرش به کارش گرم بوده و تلاشی واسه نگه داشتن من نکرده قبلا رابطمون صمیمی تر بوده ولی الان خیلی سرد و بد شده و کارش تمام وقتش رو پر کرده و حتی پیامم دیگه دیر جواب میده /من بدون وجود اون تو زندگیم هیچ انگیزه ای برا زندگی ندارم و قطعا دیگه تلاشی برای ادامه * حیات ندارم/ این متن رو برای خدافظی آماده کردم و میخوام براش بفرستم و براهمیشه ازش دل بکنم با اینکه میدونم ته دلم از این کار راضی نیست و شاید اونم نمیخواد کامل از زندگیش برم
متنی که میخوام بفرستم کاملا درمورد دوستیمون تو همه * این سالها صدق میکنه
(عزیزم
ببخشید اگر تو تموم این دوران دوستیمون برات دوست خوبی نبودم
ولی تو بهترین و تنها دوست من بودی که همیشه به عنوان یک پسر مهربون و خاص تو ذهن من میمونی
از الان به بعدم هرچقد بهت پیام بدم یا بخوام باهات رابطه مو ادامه بدم فقط رو اعصابت میرم چون میدونم دیگه منو دوست نداری
احساس میکنم دارم تبدیل به یک مزاحم میشم
دوباره بهت پیام دادم ولی فهمیدم هیچ مهارتی واسه به دست آوردن دل تو ندارم. فقط باعث سبک شدن خودم پیش تو شدم . نمیخوام بیشتر از این باعث ناراحتیت یا ایجاد کردند ترحم تو وجودت برای خودم بشم
ازخدا برات بهترین هارو میخوام و خداکنه همیشه تو زندگیت موفق و خوشبخت و عاقبت بخیر باشی
و امیدوارم هیچ وقت دوست احمق و رو اعصابی مثل من به پستت نخوره تا دوباره یاد من بیوفتی… تو هنوزم بهترین دوست منی ولی دیگه نمیخوام با بچه بازیام وقتت رو بگیرم…خدا نگهدات باشه)
