سلام.۲۳ سالمه پسر عمم خواستگارمه.اخلاقاش خوبه تقریبا بد نیست البته از نظر ایمان * مقدار ضعیفه و این یکم منو میترسونه و خیلی منو دوس داره ولی من اصلا دوسش ندارم و قیافشو نمیپسندم و از هیکلش و تیپشم اصلا اصلا خوشم نمیاد خیلی لاغرِ.ایا اینا میتونه مشکل ساز بشه؟ایا من گناه میکنم که میگم چون قیافشو دوس ندارم نمیتونم باهاش ازدواج کنم؟مامانم میگه مهم فقط اخلاقه.منم میدونم اینو ولی واقعا چهرش اصلا منو جذب نمیکنه اصلا اصلا نمیتونم تصور کنم کنارش باشم.میدونید من خودم اعتماد بنفسم خیلی پاییینه و دوس دارم همسرم بهم اعتماد بنفس بده ولی این اصلا اینجوری نیست تازه فک میکنم نمیتونم باهاش جایی برم.نمیدونم میترسم این حرفا رو بزنم .میدونم خوشگلی زشتی دست خداست و خودش تقصیری نداره اما نمیدونم چرا نمیتونم قبولش کنم.به نظرتون من گناه میکنم که ظاهرش برام قابل قبول نیست؟و خدا از من بدش میاد به خاطر این موضوع؟
