با سلام.
من یه دختر ده ساله دارم. از ۴ سالگی به مهد رفته اوایل هم تو مهد نمیموند به سختی عادت کرد. در ۵ و ۶ سالگی به تدریج دوستانی داشت ولی بیشتر اوقات از دست اون دوستا ناراحت بود مثلا همیشه بازی که اونا میگن باید بازی کنم به حرف من گوش نمیدن یا برخی اوقات با این بازی نمیکردن. تا رسید اول ابتدایی دوباره تو مدرسه با دو تا دختر که بغل دستش مینشستن دوست شد چون تازه وارد بود تو اون مدرسه بقیه از آمادگی با هم بودن به جز دو سه نفر. که باز همون مشکل بازی رو در اول هم داشت بعدا هم من و هم خودش فهمید که اخلاق اون دو تا خوب نیست یکیش دروغگو بود و اون یکی با تهدید اینکه اینکارو کنی قهر میکنم . بهش گفتم با کسای دیگه دوست بشه میگفت فلانی همش قهر میکنه فلانی منو بازی نمیده. دوم هم تو اون مدرسه بود و تقریبا ۴ روز هفته گلایه هایی از این دست . تا این که مدرسه ها تعطیل شد و سوم رو به یه مدرسه دولتی بردم تو مجازی هم با یکی دوست شد ولی یه مدت بعد اون باهاش قهر کرد بدون علت. بعد امسال آوردم نزدیک خونه غیر انتفاعی تو مجازی چون باهاشون آشنا نبود در حد سلام و چطوری بود حالا که دو هفته هست مدرسه ها باز شده دوباره مشکل سابق اومد حالا هفته اول میگفت کنار فلانی هستم خوبه از این هفته همش گفت اون زیاد با من حرف نمزینه من با فلانی میخوام دوست شم پیش اون بشینم معلم هم جاهاشون رو عوض کرد حالا امروز اومد که اون دختر بدون علت با من قهر کرد و شروع به گریه که هیچ کس با من دوست نمیشه هر کی با یکی دوسته . به خدا نمیدونم چیکار کنم. منم بهش میگم وقتی به سن من برسی میفهمی دوست اینا ارزشی نداره همه دنبال منفعتشون هستن. تو رو خدا چیکار کنم میترسم افسرده و غیر اجتماعی بشه