سلام من یه پسر نوجوان هستم. راستش من مدتی که قصد دوستی با یه دختری رو دارم البته یه نسبت فامیلی هم باهامون داره شنیدم میگن که تو نوجوانی عشق هیچ پایه و اساسی نداره... منم هنوز اونقدرا هم عاشق نشدم. فقط میخوام یه چند وقت یه باری بشینیم یه ذره حرفی بزنیم یا بریم بیرون قدم بزنیم.
به نظر شما اشکالی نداره که در حد یه دوستی ساده رفتار کنیم تا به وسطش.
آخه بنظرم اینجوری آرامش بیشتری دارم تو درس خوندن و زندگی و کارام.