اصلا از کجا معلوم آدم و حوا توی بهشت بودن؟
مگه توی بهشت ما فقط روح نیستیم؟
خوب روح که جسم نداره که بتونه چیزی بخوره پس اونا چجوری سیب خوردن و از بهشت اومدن بیرون؟
اگه آدم و حوا بلد بودن حرف بزنن و مثل آدما رفتار میکردن و... پس آدم های اولیه کی بودن؟
پس این فرضیه که آدما از نسل میمون هان چی میشه؟
چجوری میشه شباهت میمون ها رو با انسان ها نادیده گرفت؟
مگه نمیگن ما آدما بدون روح نمیتونیم حرکت کنیم و زنده نیستیم؟
پس اگه بچه توی شکم مادر روح نداره چگوری لگد میزنه؟
اصلا همین عید قربان
این چه انصافیه که ما آدما حیوون های زبون بسته رو قریونی کنیم و به هم تبریکش بگیم؟
خاک توی سر کسایی که حیوونا رو قربونی میکنن
مگه حیوونا احساس ندارن؟
اونا هم زندگی دارن فقط یه عقل از ما آدما کمتر دارن
اون گوسفند کوچیکی که شما برای رفع بلا و هزار تا چرت و پرت دیگه زندگیشو ازس میگیرین احساس داره
به همون خدایی که میپرستین احساس داره زندگی داره
مگه همون خداتون نگفته بود پاتون رو روی مورچه نذارین ؟
چرا گفته حیوونا رو بکشین جشن بگیرین عید رو به هم تبریک بگین؟
لعنت به این دنیا