کمکم کنید خواهش می کنم دیگه نمیتونم تحمل کنم .....

Question

واقعاً حتی خودم نمیتونم خودمو درک کنم من سر هر مسئله کوچیکی با برادرم  دعوام میشه  کار به دعوا و فوش میکشه  رو برادر بزرگترم دست بلند میکنم حتی رو مادرم دست بلند کردم کل خانواده میدونه که ما همیشه دعوا میکنیم همسایه ها به مادرم میگن همیشه صدای جیغ دخترت کوچه رو برمیداره دیگه آبرومون رفت هر کاری می کنم نمیتونم جلوی خودم میگیرم من واقعا یه دیوونه روانی کاملم قلب مادرم با این کار خیلی شکسته و اشکشونو درآوردم خواهش می کنم کمکم کنید خواهش می کنم خیلی سریع کمکم کنید

Answer 1

سلام به شما مهسا جان

ببین عزیزم خب شما از مشکلی که دارید آگاهی دارید خب در این مسیر بهتر است که بجای سرزنش کردن خودتان هم برای کمک به بهبود شرایط روحی خودتان و هم ساختن مسیر ارتباطی بهتر و هم در کنار همه آنها داشتن زندگی خانوادگی آرام تر برای رفع این مشکلات به روان درمانگر مراجعه کنید.

چون این میزان از خشم و پرخاش گری حتما در روان شما معنایی دارد و خب زمانی که بتوانید شرایط روحی خود را بهتر بشناسید می توانید در زمان روبرو شدن با مشکلات نیز برای رفع آنها تصمیم گیری بهتری داشته باشید و مسیری را طی کنید که بتواند سازندگی بیشتری برای شما داشته باشد.

مشکلات در این سطح تنها با راحل های کنترل خشم شاید کمی مدیریت شود اما درمان نمی شود و نیاز به جلسات حضوری یا تلفنی و طی کردن روند درمان دارد که خب این مسیر میزانی زمان بر می باشد.

درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
021-22354783

Answer 2

سلام مهسا جان

اشکال نداره عزیز بعضی وقت ها ادما تو هر سنی براشون این اتفاق میوفته یا به خاطر شرایط مالی و جسمی و بیماری هایی که دارند یا به خاطر شرایط روحی شون تو اول باید بدونی که ریشه این عصبانیت چیه و فکر کنی با خودت که باید چطوری حلش کنی و اینو هم بدون که تو تنها ادمی نیستی که اینطوری هستی

مثالش همین خود من من خودمش شرایط روحیم خراب بود و از طرفی فشار امتحانات و افت تحصیلی و انتظارات والدینم حالم داشت کلا ....

کلا وضعیت روحیم خراب و روانم داشت نابود میشد منم دست رو خواهر و مادرم بلند میکردم اما بعد خیلی ناراخت میشدم و کاری از دستم بر نمی اومد زود عصبانی میشدم و بلند میشد صدام و اینکه من از کودکی از اطرافیان محبت به اندازه کافی دریافت نمی کردم حسودیم میشد به خواهرم و از مادرم و خواهرم دل خور بودم واونا اصلا بهم توجه نمیکردند هر چه قدر این کار رو کردم دیدم اونا اسیب نمیبینند منم که اسیب میببینم شدیدا  پس یواش یواش خودمو از دیدینشون دور کردم و هرچه سعی میکردم که کمتر باهاشون حرف بزنم و اینکه به موسیقی گوش میدادم و قتی عصبی میشدم

 فکر نکنم مشاور و روانشناس راه حل خوبی باشه چون بدون بودن دارو نمیتونه تحمل کنه و به نظر من مثل مواد مخدر میمونه فقط عزیز سعی کن با خودت وقت بگذرونی و سیاه چاله که درونتو داره مکشه تو رو از بین ببری

و در اخر امید وارم که بعد این کار ها مشکلت حل بشه  کاری که دوست داری و ارومت میکنه رو تو زندگی انجام بده جوری که به دیگران و خودت و حیوانات اسیب نزنی