سلام من 17سالمه دارم میرم دوازدهم تیزهوشان میخونم ولی دوسه ساله یچیزی تمرکزمو بهم ریخته. از جمع فراریم مخصوصا اگه دخترهمسنم توش باشه هر کی یجا بخنده احساس میکم داره منو مسخره میکنه چون لاغرم قدمم بلنده لاغرتر دیده میشم و قیافم مردونه نیس افسردگی گرفتم کمبود محبت دارم ونیاز شدید به جنس مخالف ولی شرایطشو ندارم با کسی دوست بشم اخلاقمم بد شده کمپلت اخم اصلن هیچی خوش نمیاد هیچی یه حس تنفری از دخترجماعت دارم تازگیا ورزش میکنم سعی میکنم بیشتر غذا بخورم ولی اصن واسه خودم نیست واسه حرف مردمه انگاردارم برا بقیه زندگی میکنم یسره جلو آینه همش خودمو با بقیه مقایسه میکنم چون غیراز درس خوندن کاری نکردم اصن اجتماعی نیستم افتاب نخوردم تاحالا پوستم مث دخترا شده احساس میکنم یه ادم بی عرضم نه مردی که یه دختر بخواد روش حساب کنه اگه قبلا اول دوم مدرسه بودم الان شدم پنج شیش کسی میتونه راهنمایی کنه چطور این افکارو دور کنم ازخودم؟