واقعیتش یه مدته که رفتارام رو افراد دور و برم حتی رفیق صمیمیام یه جوری تفسیر میکنن مثلا یه موضوع رو بهشون نمیگم(حالا همیشه گفتم این یه بار نگفتم) برمیگردن میگن ما دهن لق بودیم که نگفتی یا یه دفعه بابام اومده بود خوابگاه با همشهریم رفتیم بیرون و جا نبود واسه کس دیگه دوستام برگشتن تیکه میندازن دوستای جدبد پیدا کردی ، یه دفعه هم که یکی از دخترای کلاس و گروهمون ناراحت بود رفتم بهش دلداری دادم تا یادش بره بعد یه مدت رابطش رو باهام قطع کرد و هر چقدر پرسیدم ازش گفتم من مشکلی ندارم اما رفتاراش سرد بود
دیگه یه وضعیه به هرکی میام خوبی کنم برعکس جواب میده
یه مدت بعد اومدم گفتم همه دایورت فقط خودم ، بعد گفتن چرا انقدر خودتو میگیری
نمی دونم حالا چیکار کنم
مردم انگار عاشق آدمای بدن
من به شخصه با همه یه رو و صادقم و اصلا نمی تونم دروغ بگم اما انگار همه دنبال آدامای دورو هستن چون احتمالا جذابیتش بیشتره
گاها به خودم میگم کاش با هیشکی دوست و صمیمی نمی شدم که الان عذاب بکشم
