من. خودم ۴۳ سالمه ودخترم ۱۵ سال. دارد ولی هیلی. بی ادب وسرکش شده. مثلا. هرجقدربا مهربونی. بهش میگی. درشان تواینکارنیست. باز خشونت به خرج میده. و دوست داره مدام درفضای. مجازی باشه. وبا دوستاش. تنها بیرون باشه. واگر هم. بگویی نه. میگه. فرارمیکنم. وبه. توربین نداره من چکارمیکنم. اصلا حرف توبرام اهمیتی. نداره. ممنونم اگررراهنماییم کنید چه. کنم

Question

سلام خسته نباشید. مشکلم. درباره. دخترم که دهه هشتادی هست. میباشد ..
من. خودم ۴۳ سالمه ودخترم ۱۵ سال. دارد ولی خیلی. بی ادب وسرکش شده. مثلا. هرجقدربا مهربونی. بهش میگی. در شَانِ وشعوتات. یک دختر خوب این کارها تیست . باز خشونت به خرج میده. و دوست داره مدام درفضای. مجازی باشه. وبا دوستاش. تنها بیرون باشه تادیروقت. واگر هم. بگویی نه نرو. نکن این کاررو. میگه. خیلی. خرف بزنی فرارمیکنم.  وبه. تو هیچ ربطی نداره من چکارمیکنم. اصلا حرف توبرام اهمیتی. نداره. ممنونم اگررراهنماییم کنید چه. کنم. بخدا دیگه. بریدم. ازبس. اذیتم. میکنه.

Answer 1

سلام به شما دوست عزیز

نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام است اما نیاز است که دقت کنید دسته بندی و اینکه مداوم بخواهید بکن نکن کنید و یا رفتارهای او را تحت کنترل داشته باشید این باعث می شود که او از شما دور تر شود اما در این مسیر در هرصورت یک سری قوانین خانوادگی باید وجود داشته باشد که در مورد آن واضح با هم صحبت کنید مثلا زمان بیرون بودن را مگر در موارد استثنا در زمان مشخصی قرار بدهید و از حتی جریمه این نادیده گرفتن را در صحبت هایی که باهم دارید مشخص کنید.

اینکه دختر شما بخواهند استقلال بیشتری داشت باشند و یا زمان بیشتری را با همسالان خودش باشد یک امر طبیعی در مسیر رشد نوجوانی است اما خب اینکه اینگونه در مقابل شما برخورد می کنند و یا هیچ قانون و مقراراتی برایش معنا ندارد و یا تهدید به فرار کردن می کند این جدا از بهم ریختگی روابط بین شما و او که بهم ریخته است این را نشان می دهد که با سردرگمی و احتمالا یک سری مشکلات روحی روبرو می باشد .

در این مسیر بهتر است که از او بخواهید باهم به روانشناس مراجعه کنید تا به هردوی شما برای تصمیم گیری و کمک در بهبود مسیر ارتباطی کمک شود .

در هرصورت بهتر است در احترام و بدون توهین و برچسب به او کمک کنید تا بتواند اولویت های زندگیش را بشناسد و شرایط رشدی خودش را در نظر بگیرد و برای آن گام برارد.

Answer 2

اول از همه بدون که تو تنها نیستی و خیلی از بابا مامانا همین مشکلو با بچه‌هاشون دارن. چند تا پیشنهاد برات دارم که شاید بتونه کمکت کنه:

1. **حرف بزن باهاش**: سعی کن با دخترت حرف بزنی، نه اینکه فقط بهش دستور بدی. بهش بگو چرا بعضی کارا درست نیستن و چه اتفاقایی ممکنه بیفته. به حرفاش گوش بده و بهش نشون بده که برات مهمه.

2. **اعتمادشو جلب کن**: باید به دخترت نشون بدی که بهش اعتماد داری. بذار بعضی تصمیمارو خودش بگیره و بهش مسئولیت بده. بهش نشون بده که همیشه پشتش هستی و میتونه روت حساب کنه.

3. **مرز تعیین کن**: برای دخترت مرز تعیین کن و بهش بگو بعضی کارا قابل قبول نیستن. اما این مرزا باید منطقی و قابل اجرا باشن. بهش بگو چرا این مرزا رو تعیین کردی و اگه رعایت نکنه چه اتفاقی میفته.

4. **با هم کاری بکنین**: سعی کن با دخترت کاری بکنی که هر دو ازش لذت ببرین. اینجوری رابطه‌تون بهتر میشه و دخترت میفهمه که به علایقش اهمیت میدی.

5. **کمک بگیر**: اگه حس میکنی رابطه‌تون خیلی خراب شده و نمیتونی به تنهایی درستش کنی، میتونی از یه مشاور کمک بگیری. یه مشاور میتونه بهت کمک کنه که بهتر با دخترت حرف بزنی و مشکلتونو حل کنی.

یادت نره که تغییر رفتار دخترت ممکنه زمان ببره و باید صبور باشی. اما با تلاش و پشتکار، میتونی رابطه‌تونو بهتر کنی و بهش کمک کنی که به یه آدم مسئولیت‌پذیر و بالغ تبدیل بشه.

تو مامانشی و همیشه بهترینو براش میخوای. با نشون دادن عشق و حمایتت، میتونی به دخترت کمک کنی که از این دوره سخت عبور کنه و به یه آدم موفق و شاد تبدیل بشه.