من از بچگی دچار ویژگی کم رویی و خجالت بودم با اینکه در مقام مقایسه نه تنها چیزی از دیگران کم ندارم بلکه موفق ترم هستم و این بیشتر باعث آزارم میشه.ارتباط برقرار کردن با دیگران برام سخته تو جمع بسیار اروم و ساکت هستم معمولا نظراتمو بیان نمیکنم چون میترسم نظراتم و حرفام از منظر دیگران سطحی یا اشتباه باشه.برای حل این مشکلم خودم خیلی تلاش کردم اما احساس اعتمادبنفسم موقت و زودگذر بود.سعی کردم با قرار دادن خودم در شرایط مختلف(مثل رفتن از شهر کوچیک خودم به یک شهر بزرگ واسه تحصیل یا انتخاب رشته و شغل مستلزم اعتمادبنفس زیاد و ارتباط گسترده با دیگران یا عمل جراحی برای بهبود ظاهر) سعی در سرکوب حس کم رویی و خود کم بینی خودم و افزایش اعتماد بنفس داشتم اما هنوز با این مشکلم درگیرم و این موضوع به تازگی که ازدواج کردم و وارد خانواده ای شدم که همه اکتیو با اعتمادبنفس و دارای ارتباطات گسترده با دیگران هستند بیشتر پررنگ و آزاردهنده شده برام.حس میکنم برای همسرم ( و دیگران) در حاشیه قرار گرفتم و ارزش اجتماعی ندارم.
