سلام و خسته نباشید.
من دختری ۲۱ ساله هستم.با یکی از دوستام در دوران دبیرستان ( چهار سال پیش)آشنا شدم.بعد از گذشت چند ماه ، به من گفتن که ترنس هستن و کل جامعه ایشون رو طرد میکنن.من به خاطر دلسوزی کنار ایشون موندم.وگرنه هیچ دلیل دیگه ای نداشتم برای ادامه دادن دوستی.بعد از مدتی ، یکبار شروع کردن به بدن من دست زدن( جایی که کسی نبود) من از اینکار خیلی شوکه شدم چون سنمم کم بود و تجربه ای در این زمینه نداشتم تا جایی که با انگشت به الت تناسلی من دست زدن و من زبونم بند اومده بود.بعد از اون اتفاق من فقط گریه میکردم.و به مرور زمان فهمیدن ایشون اصلا تعادل روحی ندارن.چند بار منو کتک زدن خیلی شدید به طوری که آسیب دیدم.اما ترس از رسوا شدن منو مجبور میکرد که دوباره باهاش ادامه بدم.الان به شدت افسرده شدم.من تنها دلیلی که رابطمو باهاش ادامه دادم ، دلسوزی بود....دلم سوخت براش چون گفت هیج کس قبولش نداره...اما الان فقط من محکومم...بهرخانوادم هیچی نگفتم چون منو محکوم میکنن...حتی توی اینده امم تاثیر گذاشته اگه پرده من از بین رفته باشه...من واقعا افسرده شدم....از آینده از ازدواج از اینکه سر یه دلسوزی من خراب شدم....من دختر تحصیل کرده و با خانواده ای هستم....اما همین موضوع باعث شده من کل آیندمو تباه ببینم...حتی جرات اینکه برم دکتر و ببینم برای پرده ام اتفاقی افتاده یا نه رو ندارم....تمام اون کتک زدن ها منو نابود کرده از درون...حس میکنم مُرده ام...مثلا میگفت موهات بیرونه و کتکم میزد
..تعادل روحی نداشت....من حس متلاشی بودن دارم...به هیچکس نگفتم از فامیل ها....و خانواده....چون هیچ کس درک نمیکنه و فقط من محکوم و مقصر....نمبتونم به هیچکس ثابت کنم که من دلم برای اون سوخت...لطفا کمکم کنید...مدام گریه ام میگیره....
