سلام
امیرم ۱۳ ساله از کرج
پسری ام با قیافه خوب و خوشتیپ....
شاید برا خیلیا مسخره بیاد ولی من عاشق * دختری شدم همسن خودمه از شیراز!* ۵ ۶ ماهی میشه ک داریم تو مجازی میچتیم...اوایل دوست عادی بودیم در حد مثلا سلام و علیک و احوال پرسی(خوشی و اینجور چیزا)...ولی الان ک دیگ ۶ ماهی حداقل از شروع رابطمون میگذره روز ب روز داره علاقمون بیشتر و بیشتر میشه...یجوری شده ک بعضی وقتا اگ ۲ یا ۱ ساعت باهاش حرف نزنم حالم بدجور خراب میشه!!یجوری افسرده میشم از طرف هم پرسیدم اونم احساسش نسبت ب من اینجوریه...یجورایی داره دوس داشتنو عشق ما افراطی میشه!با دوستامو کسایی ک باهاشون صمیمیمو میتونم راحت حرف دلمد باهاش بزنمم گفدم ولی اونا میگن سنت ب اینجور چیزا نمیخوره!این حرفشونو منم قبول دارم ولی دارم نابود میشم!اینجوری ک دارم جلو میرم میدونم ک نابودیه آخرش... من ک شاگرد اول کلاس بودم الان تو درسام افت بسیاری کردم شب و روزم شده اون!شب خوابم نمیبره روزم فکرم درگیره دیگه نمیدونم چیکار کنم! اگ خلاصه کنم براتون من عاشقش شدم و ن میتونم ازش دل بکنم ن میتونم بش برسم اگ هم بخوام بهش برسم باید ۷ ۸ سالی صبر کنم تا حداقل خودم مسئولت خودمو داشته باشم و یجورایی آزاد باشم...تا برم خاستگاری اینجور چیزا
ببخشید ک طولانی شد!ممنون میشم اگ کمکی بهم بکنین و راهی بم نشون بدید!!!