باسلام خدمت شما دوست عزیز
نگرانی شما قابل درک می باشد در اول بهتر است دقت کنید که داشتن استقلال و اعتماد به نفس یکی از عوامل مهم شخصیتی هر فرد می باشد و اگر کود شما در زمان کودکی نتواند آنها را بدست آورد ممکن است در جامعه ، شغل، روابط احساسی و... دچار مشکلات زیادی در آینده شود . چند مدت است فرزندتان به این رفتارها روی آورده است ؟ آیا از اول سبک رفتاریشان به همین گونه بوده است؟
برای این موضوع دلایل مختلفی می تواند وجود داشته باشد که مهم ترین آنها سبک رفتاری خانواده می باشد چون کودک شما هنوز در جامعه بزرگ تر از خانواده قرار نگرفته است و زمان زیادی را با شما می گذراند و همچنین بازخوردهای رفترای خود را از شما دریافت می کند. بچه ها نسبت به کلمات و جملات والدین بسیار حساس هستند. پس والدین نه تنها زمانی که فرزندشان کاری را درست انجام می دهد، بلکه برای تلاش های کودک هم باید از او تعریف کنند و در این تعریف و تحسین راستگو باشند. پدر و مادر باید الگوی مثبتی برای کودک خود باشند. اگر یکی از والدین بسیار از خودش انتقاد می کند، یا بدبین است یا اینکه در مورد توانایی ها و محدودیت های خود غیر واقعی و نامعقول فکر می کند. چنین پدر و مادری باید بداند که این موارد را به کودک خود نیز آموزش می دهد. مهم است که والدین باورهای نادرست بچه ها در مورد خودشان را شناسایی کنند.کمک کردن به بچه ها برای تعیین استانداردهایی دقیق تر و ارزیابی واقع بینانه تر از خود به برداشت مثبت آن ها از خودشان کمک می کند.
سعی کنید از کودکتان در کارها مشورت بخواهید تا متوجه شود که فرد با ارزشی است ، رفتارهای صحیح او را تشویق کنید ، خودتان و همسرتان الگوی مناسبی باشید، از او با زور نخواهید که کاری انجام بدهد ، او را با کودکان دیگر مقایسه نکنید هر فردی شخصیت منحصر به فرد خود را دارد.
از داستان و قصه برای برگردانند اعتماد به نفس او استفاده کنید کودکانی که اعتماد به نفس پایین تری دارند خجالتی تر هستند و روابط محدودی با دیگران حتی همسالان خود ایجاد می کنند . بهتر است برای بررسی دقیق تر این موضوع به صورت حضوری به روانشناس کودکان مراجعه کنید تا یک سری آموزش های لازم به خودتان و فرزندتان بنا بر شرایطی که نیاز به بررسی بیشتر دارد داده شود.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
021-88472864
شاد باشید
