سلام
دختر من دختر بسیار آروم و خوبی بود، ولی هرچی سنش میگذره پرخاشگر و زورگو و لجباز میشه. تاحدی که الان به جایی رسیده هرروز سر کووووچک ترین چیزی من که مادرش هستم رو به شدت میزنه و فحش میده و همش میگه به تو ربطی نداره و ساکت شو.
ما تو خونمون فحش نمیدیم اصلا، من خودم مادر سختگیری نیستم و از بچگی هم زیاد باش بازی میکردم و هم زیاد محبت میکردم. روابط من و پدرش خوبه،کوچیکتر که بود زیاد دعوا میکردیم ولی الان دیگه نه،خوبیم.
الان هرخواسته ای که داره با جیغ و داد فراوان و فحاشی و زدن باید برسه. درصورتی که قبلا خیلی عاقل بود اصلا از این کارا نمی‌کرد.
ضمن اینکه تک نوه هست و به شدت مورد توجه و از تنها کسی که نه شنیده من هستم و سایر اطرافیان تا به حال نه نگفتند بهش. به همین علت فکر میکنه که من دشمنش هستم. و هرچی من از اطرافیان خواستم که رفتارشون رو تغییر بدند فایده نداشت. و کل این ۶ سال رو حداقل در هفته یکی دو بار هدیه های بزرگ و گران براش می‌خرند و من در مورد خریدهاش هیچ مدیریتی ندارم چون هرچی گفتم کمتر بخرید فایده نداشت! پدرش هم زیاد جلوی دخترم شخصیت من رو خورد کرده و مثلا من یه چیزی به دخترم گفتم پدرش جلوی بچه حرف من رو به شدت سبک میکنه و از بچه طرفداری میکنه. ولی معتقده که من چون سختگیری کردم بچه لجباز شده!. بخاطر همین دخترم فکر میکنه پدرش فرشته هست و من دشمنش.
حالا سوالم اینه زمانی که دخترم شروع به زدن و فحاشی و ... میکنه من چه واکنشی نشون بدم درسته؟ چون من برخلاف سعیم نمیتونم اطرافیان رو تغییر بدم، حداقل رفتار خودم رو در اون زمان اصلاح کنم شاید تاثیر بگذاره.
سپاسگزار
