لعنت به پدر و مادرم که منو به دنیا آوردن
وقتی نمیتونن آیندمو تضمین کنن
نه امیدی، نه تفریحی، نه عشقی الانم ۳۲ سالمه
اینهمه زحمت کشیدم درس خوندم کار برام جور نشد
به هر کی هم رو میندازم ضامنم نمیشه وام بگیرم
مستاجریم تازه باید به بابام کمک کنم هرماه واسه کرایه خونه
نتونستم حتی یه ماشین بخرم
هر کسی هم واسه ازدواج بهم معرفی میکنن جور نمیشع