چرا من به این دنیا اومدم. این چه زندگی جبریه؟

Question

لعنت به پدر و مادرم که منو به دنیا آوردن
وقتی نمیتونن آیندمو تضمین کنن
نه امیدی، نه تفریحی، نه عشقی الانم ۳۲ سالمه
اینهمه زحمت کشیدم درس خوندم کار برام جور نشد
به هر کی هم رو میندازم ضامنم نمیشه وام بگیرم
مستاجریم تازه باید به بابام کمک کنم هرماه واسه کرایه خونه
نتونستم حتی یه ماشین بخرم
هر کسی هم واسه ازدواج بهم معرفی میکنن جور نمیشع

Answer 1

همه انسانها دوس دارن ازدواج کنن از جمله خود تو. و بعد از اون هم دلت میخواد لااقل 1بچه داشته باشی. پس والدینت رو سرزنش نکن ک چرا تو رو به دنیا آوردن. آدما حتی اگه توان مالی نداشته باشن دوس دارن به نیازهاشون برسن.
حالا اگه کار متناسب با رشته ت جور نمیشه برو سراغ کارای دیگه، یا کاری که سطح اجتماعیش پایین‌تر باشه. اینطوری نیست که هییییچچچ کاری وجود نداشته باشه که. ازدواجت هم حقیقتاً این روزا برای همه سخت شده، چه من که دخترم و الآن 33 سالمه چه شما. خواستگارام هم از شما بزرگترن. یه عالمه پسر میتونم مثال بزنم برات که چندسال ازت بزرگترن و مجردن. آخرش جور میشه مجبوری صبور باشی

Answer 2

چ ربطی ب پدر و مادرت
شرایط همه الان همینطوره فکر نکن تو تنهایی

Answer 3

آره دیگه اینم مسخرس
آدما که به دنیا میان دیگه محکوم به زندگی ان