خیالپردازی نابهنجار دارم. من ۲۷ سالمه و از زمانی که یادم میادمدام خیالپردازی میکردم.در حین خیالپردازی حرف میزنم میخندم گریه میکنم و راه میرم طوریکه الان زانوهام اسیب دیدن. 😞تو خیالپردازی هام دانشگاه قبول شدم و تو کارم موفقم . کلا تو خیالپردازی هام موفقم . همون ادم ایده آلی هستم که آرزشو دارم. وقتایی که از موضوعی ناراحتم هم به همین صورت خیالپردازی میکنم و با خودم حرف میزنم. الان تصمیم گرفتم که ادامه تحصیل بدم. باید تنها تو اتاقم باشم و درسمو بخونم.تنهایی هم محرک این شرایطه. همه کارام به تعویق میفتن و کارهای روزمره رو هم نمیرسم انجام بدم.خواهش میکنم کمک کنین
