نمیدونم دقیقا چه خبره و آیا تحت تاثیر چیزی هستم یا چی
دخنرم و تا الان که 17 سالمه هیچ وقت با پسرا رابطه * خوبی نداشتم الان حتی به پسر های آشنامون هم به زور سلام میدم هیچ دوسته پسری هم غیر از 4 سالگیم نداشتم هیچ وقت ازشون خوشم نمیومد ولی خب برام غیرعادی نبود چون رو سلبریتی و اینا کراش میزدم تا اینکه امسال سر یه چیزایی اول ب مسخره بازی گرفتیم که رو دخترا کراش میزنم و اینا ولی کم کم داش واسم جدی میشد طوری که با دیدن فیلم مستهجن(مرد با زن) زن تحریکم میکرد ولی به مرد احساسی نداشتم وقتی رمانی رو میخوندم هیچوقت توی تصوراتم پسر رو تصور نمیکردم و درواقع دختر رو می‌دیدیم از وقتی ابتدایی بودم رو یکی از دخترا کراش بودم ولی فک میکردم که فقط میخوام باهاش دوست باشم درحالی که با گرفتن دستش نبضم میرفت بالا و الان که فکر میکنم رفتارام به عنوان یه دختربچه واقعا عادی نبود. از تقریبا سال پیش هم نمیدونم سر تلقین بود یا چی روی پسری کراش بودم کلی گریه و زاری و اینا آخر که باهاش رل زدم خیلی زود خسته شده بودم دعا میکردم پیام نده دنبال بهانه بودم دوباره کات کنم و به قولی برگردم ب دوران سینگلیم و خب همینطور هم شد یه ماهه تمومش کردم تو این مدت فهمیدم که یه دختر دوستم داره و وقتی بهم گفت دلیلی نداشتم که باهاش مخالف باشم برای همین الان دو ماهه که باهاشم ولی واقعا سردرگمم هرچقد به خودم و گذشتم فکر میکنم بیشتر پی میبرم که به دخترا علاقه دارم ولی با قطعیت نمیگم چون اصلا از این بابت مطمئن نیستم ولی واقعا دلم میخواد عاشق یه دختر باشم و جوری باهاش رفتار کنم که آرزو داره یه پسر باهاش اونطوری رفتار کنه درواقع پسرا نمیتونن به طور کامل احساسات یه دخترو هندل کنن من نمیگم ترنسم ولی شاید لزبین باشم از یه ور هم قطعا خانواده و جامعه پذیرای این جور آدما نیست لطفا کمک کنین
