سلام
من یه دختر چهاده سالم که واقعا نمیدونم چیکار کنم . من آدم درونگرایی هستم و با کسایی که هنوز باهاشون آشنا نشدم خیلی کم حرف میزنم برای همین همه بچه ها مون فکر میکنن من آدم مغروری هستم و ازم دور شدن برای همین تو مدرسه با اینکه الان یک ماه هم گذشته ولی من هیچ دوستی پیدا نکردم . کنار همسن های خودم اصلا احساس خوبی ندارم و حتی صبح ها هم انگیزه ای برای رفتن به مدرسه ندارم . تو مدرسه هم خدا خدا میکنم بیام خونه و گریه کنم ولی نمیتونم گریه کنم . انگار توی گل گیر کردم . بقیه بچه ها رو که نگاه میکنم میبینم چقدر باحالن و اعتماد به نفس دارن باز هی خودمو سرزنش میکنم . حتی وقتی هم که کسی میاد پیشم و میخواد باهام حرف بزنه کاملا لال میشم و نمیتونم چیزی بگم با اینکه مامانم میشه تو دختر حاضرجوابی هستی . خیلی تو اینترنت و جاهای دیگه درمورد دوست پیدا کردن و بهتر شدن تو روابط تحقیق کردم اما هیچ تاثیری رو من نداشت و هر روز احساس میکنم که دارم بد تر میشم .