امسال کنکوریم. دچار افسردگی، اختلال خیال پردازی و اضطراب هستم. تا اینجا گند زدم. فشار روم خییلی زیاده. سابقه افکار خودکشی(عدم انجام) و آسیب زدن به خودم(به قصد تمرین) رو داشتم. شرایط رفتن پیش روانشناسو ندارم(نه اینکه نخوام). نمیتونم زنده بودنم رو و تحمیل زندگی توسط خدا رو تحمل کنم. میخوام از همه چیز و همه کس فرار کنم ولی جایی برای فرار کردن ندارم. خانوادمم حمایتم نمی کنند فقط با حرفاشون و کاراشون شرایطو برام سخت تر می کنند. خیلی دارم اذیت میشم. میتونم شکستن خودم رو حس کنم. و از همه بدتر کنکوریه که دارم گند میزنم. هدفی هم ندارم چون هیییییچ رشته ای و شغلی منو جذب نمی کنه. و اینکه مشکل خواب هم دارم. شبا نمی تونم بخوابم ولی اگر بخوام زیر ۱۰ ساعت توان بیدار شدن ندارم.
قصد دارم وقتی رفتم دانشگاه برم پیش روانشناس. اما فعلا بگید چطوری خودمو نکشم. یا اینکه اصلا چطور برم دانشگاه. اگرم راهی به ذهنتون نمیرسه قانعم کنید تا ابد تو جهنم نمیمونم تا خودمو بکشم
