♥︎♡به نام خدا♡♥︎
((ریتمی و روان خوانده شود تا قافیه های چِفت در شعر خودنمایی کنند))
ţ^^طهران^^ţ
قاطی دارم مثلِ کوکِ طهرانم
یه رَدیابم تویِ جیبِ کُتِ بِن لادَن
یه هوشِ مصنوعی که پُرِ احساسه
نعوذ بالله من خودِ شیطانم
چِنارا گُر گرفتن، قرمزه رنگِ ولیعصر
زِندونِ دنیا، بَندِ حقیقت
جریمه‌ت می‌کُنم، هفتِ خَبیثم
دستو قطع می‌کُنه ساطورِ سید
باز درمیاد آخه جادویِ بِیته
همه دنبالِ خدا می‌گردیم
ولی تو امام‌زاده میری من پابوسِ جنده
بذا مهمونت کنم یه جمله یِ دِبش
خایه‌مالی نکن واسه سه دُنگ بهشت
اینو خانوم‌بزرگ می‌گفتو
آروم می‌کشید سُرمه یِ چشم
سیاهه مَستی داغدار
می‌پیچم دورِ چَکُشِ قاضی مثلِ افعی شاخدار
از ما کُشتن، شخصیه داستان
خیابونا پاره پوره، زخمیه آسفالت
انگار رُستمو دور کردن از زاهدان
حالم مثلِ سیمرغه با بالِ بسته
به هم ریخته‌م مثلِ شاخه ها
امان از روزی که کَج بره پایِ خط‌کش
سایه یِ باد افتاده رو جسمم، یه مربع نصفه‌م
لایِ دایره ها
یعنی مُرتَد، چند ساعتی میشه که مُرد‌ه‌م
ولی هنوز داغه سِلاح
برنمی‌گرده که تیر رفته
دل می‌کَنه کفتار از شیرِ خسته
هر سال دهن باز می‌کُنن زخمای قدیمی
انگار گوشواره زیرِ برفه
بارون که میاد
دوتا انگشتم رو می‌ذارم رو نبضِ آتیش
کُشتنِ همدیگه قانون نمی‌خواد
روشن می‌کنم آروم یه سیگار
آخه جنگل جنگه قاطیش
اونجا که به پیرِ مِی خونه میگن مستِ عرق‌خور
من سَرکِش بودم از بَدوِ تولد
سربلندم، راه میرم جر میدم سقفِ محلو
