سه سالی میشه با پارتنرم تو رابطه لانگم. یعنی در طی این سه سال ما تنها چند بار همدیگه رو دیدیم و ارتباطمون به صورته چته. ما همدیگه رو بی قید و شرط دوست داریم. منظورم اینه که جفتمون تو یک. شرایطیم. کنکوری هستیم و خانواده هامون تو یک سطح فرهنگی و هم زبانیم. فقط اون یک شهر دیگست و من یک جای دیگم.
مشکلم اینه که از اولین روزای رابطه اون خیلی خوب بود... یعنی رفتاراش کاملا نرمال و حتی بیشتر از سنش بود. مثلا الان که 18 سالشه مثل پسرای 25 ساله رفتار میکنه. اما من که هم سنشم اینجوری نیستم. یعنی خیلی لوس و بچگونه رفتار میکنم. زود از کاراش میرنجم زود عصبانی میشم و گاهی حتی بحث الکی میکنم... منظورم از بچگونه بودن ادا بازیه... حس میکنم جلوش. خیلی بچه ترمدرسته همیشه خونسرد برخورد میکنه اما خب خودم که این رفتارو دارم کفری میشم چه برسه به اون.
خلاصه میترسم این زود رنج بودن و رفتارای سطحیم مشکل بدی به رابطم بزنه.
