نمیتونم هیچ کاریو انجام بدم . دیگران قبولم ندارن . همش کارایی رو میکنم که باعث پشیمونیم میشه . با اینکه دیگران میگن هوشم خوبه اما هرچقدر درس میخونم نمیتونم 20 بگیرم یعنی فکرم مدام مشغوله حتی حین درس خوندن . همش حسرت یکی از دوستامو میخورم که درساش همش بیسته و اخلاقشم عالیه و همه دوسش دارن . حسرت میخورم که چرا نمیتونم مثل اون باشم . خونوادم سرکوفت دوستمو بهم میزنم . هرچقدرم تصمیم میگیرم که بخونم نمیتونم یعنی همش با خودم میگم حالا وقت دارم ولی زمانم همیشه تموم میشه و من میمونمو نمرات و کارای زیبام . مدیریت زمانمم خیلی ضعیفه . دارم داغون میشم یعنی واقعا من نمیتونم مثل دوستم اونقد خانومو درسخونو مهربونو خوش اخلاق و ... باشم ؟ یعنی هوشم پایینه ؟ ( اما آخه مسایل درسیو زود میگیرم اما تمرین نمیکنم یعنی حوصله * درس خوندن ندارم) اما اون دوستم همش درحال خوندنه . چرا نمیتونم هیچ کاریو درست انجام بدم . گاهی اوقات فک میکنم حتی خدام قبولم نداره . تو رو خدا کمکم کنید.
