کاربر MBN

دلم فریاد میخواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا میکنم هر شب

کاش میشد ...
افسار این مغز ولگردم را به دست میگرفتم
تا دیگر دلش هوای سرکشی به خاطرات مدفون شده رو نکند !

شب غم تو نیز بگذرد
اما در این میان
دلی از دست می‌رود :)!'

در من کسی میل به پایان دارد . .")!

نفس‌ بکش ؛
عمیق ، آرام ، شادمان ؛
بگو‌ غم‌‌ رد‌ شود ،
که‌ قلبت آرامگاه اندوه‌ نیست : !

کوله‌باریست‌پُراَزهیچ...
که‌برشانه‌*‌ِماست!
گِله‌اَزدَست‌ِکسی‌نیست،
مُقصردِل‌ِدیوانه‌*‌ِماست:)!

آنچه گفته نمیشود ؛ اشک میشود!

درد یعنی بشوی عابر آواره * افکار خودت :)

آهای زندگی .. آرام تر ... ارابه ات را آرام تر بران ..تازیانه ات را آرام تر بر گرده * مردمانت بکوب !
اینجا دختری خسته از سواری تو  ، با پشتی پر از درد تازیانه هایت ، در حال جان دادن است ..
اینجا مردمانت درد دارند .. درد !

چقدر سخت بود ، با صدای آهسته داد زدن !

من صبورم اما ،
این بغض گران صبر چه میداند چیز ؟

دلم گرفته است
دلم عجیب گرفته
و هیچ چیز مرا
از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند
و فکر میکنم
که ترنم موزون حزن
تا به ابد
شنیده خواهد شد

پرندگان همه خیسند و گفت و گویی از پرواز نیست ...
در سرزمین ما
پرندگان همه خیسند
در سرزمینی که عشق کاغذیست
انتظار معجزه را بعید میدانم ...

شهرمن ...
رقص کوچه هایش را باز میابد
هیچ کجا ، هیچ زمان
فریاد زندگی بی جواب نمانده است :)

نگاه دوخته شده بر پنجره .. و حجم این همه تنهایی .. این همه ناله های مانده بر دل .. و زخم های دوخته شده بر تنم ، که یادآور تیزی زمان است .. به امید تابشی ازمهربانی .. برای لتنگی های گاه و بی گاهم ..!ا
اگر روزی از کنار ارغوان و نسیم رد شدی
آهسته تر گام بردار
زخم هایم را
در امتداد درختان خیس باران خورده آویزان کرده ام ..!!!

نمایش بیشتر پست های دیوار...