سلام من دختری هستم ۲۰ ساله تقریبا دوساله با یک آقا پسری آشنا شدم تا الان روابطمون خیلی خوب پیش رفته بود تمام خانواده ایشون و خانواده من غیر از پدرم در جریان قرار داشتن و قرار بود این مسئله تا یک الی دوماه دیگه با پدرم در میون بگذاریم برای خواستگاری. توی این دوسال کم و بیش جر و بحث و دعوا داشتیم بیشتر هم به خاطر اینکه هردومون یک شهر جدا زندگی میکنیم و دیر هم دیگرو میدیدیم اما من همیشه سعی میکنم جوری رفتار کنم که بحث ادامه پیدا نکنه با اینکه گاهی خیلی ناراحت میشم اما چند روز قبل از عید یک حادثه ای برای ایشون (پسر)اتفاق افتاد و دستشون با شیشه بریده شد و عصب و تاندون دست پاره شد اما خداراشکر بعد از عمل همه چیز خوب داره پیش میره و الان تو دوره نقاهت هستن اما دقیقا از وقتی این اتفاق براشون افتاد خیلی عصبی و پرخاشگر،بی حوصله شدن چند باری سر موضوعات خیلی بی اهمیت ناراحت شدن و تا یک هفته حتی جواب زنگ و پیامم ندادن اما بعد پشیمون میشن و میگن این اتفاق روی اعصابشون تاثیر منفی گذاشته و خیلی فکر و خیال میکنن، خواستن که یکم درک و تحمل کنم اما خب اینجوری منم خیلی عصبی شدم و دقیقا نقطه ضعف من اینه که ایشون جواب تلفن نده و ناراحت باشن از من.حس میکنم تو این شرایط حالت افسردگی و ناراحتی خیلی شدیدی دارم .میخوام برم پیششون و رک و واضح بگم چقدر ناراحتم از این موارد اما گاهی میگم مراعات کنم یکم از این اوضاع خارج بشه و اعصابش اروم بشه بعد صحبت کنم.
نمیدونم چیکار کنم میشه راهنماییم کنید .
