سلام العلیکم
من دوازدهم تجربی هستم
امتحانات نوبت اول رو خراب کردم....چرا؟!
چون از خودم مطمئن نبودم....
منظورم اینه که
من در کل آدم اجتماعی نیستم . و حقیقتا خیلی ساده
بخاطر همین بار ها از همکلاسی و...آسیب دیدم.
و حتی از دبیر
دبیر ریاضی همیشه طرز نگاهش و نوع حرف زدن اش جوریه که انگار من اوتیسم دارم .....شایدم تا حدی حق داره!
نمی دونم.اما به هر حال
من از طرز نگاه دیگران و اینکه بخاطر اجتماعی نبودن ام تو خیلی چیزا هر روز
نتونم از پس خودم واقعا بر بیام...خسته شده بودم
و در یک بی انگیزگی و بی انرژی بودن و ناامیدی مطلق انگار فرو رفته بودم. و بر خلاف امتحانات مستمر امتحانا * نوبت اول دیگه برام مهم نبودن و فقط در حدی که از قبل خونده بودم رفتم سر جلسه و تقریبا یک ماه دی ماه و حدودا ۲ هفته قبل از اون کلا در مجموع خیلی درس نخوندم.چرا که اون بی انگیزگی و....تو همین مدت بود.
و اما وقتی کارنامه بیاد
خانواده از من انتظار بیشتری دارن قطعا چون خب مستمر ها رو خوب بودم.و قبل از اون هم کم تا بیش همینطور
و الان با دیدن این نمرات قطعا خیلی هم خودشون و هم من رو درگیر می کنن ....من نمی گم براشون مهم نباشه
اما خب چیزی که هست اینه که این اتفاق
یعنی نتیجه * بد توی درس و بقیه جنبه های زندگی بخاطر اجتماعی نبودن ام
تو زندگیم در واقع یک کلیشه است.
و من هیچ وقت نتونستم این کلیشه رو برای بقیه وصف کنم.
در واقع به نظر هیچ کس نمی تونه این نوع فکر ها و شرایط رو برای کسی بازگو کنه
چون وقتی می خوایی به زبون بیاریش انگار از ارزش اش کم می شه و بی معنی می شه.چون چیزی نیست که بشه گفت اش
و کس دیگه ای بتونه درک کنه
و اما من با وجود این کلیشه +بیش از حد دوست داشته شدن لز طرف خانواده و اطرافیان (و یا بهتر بگم ک عدم توانایی اونا در ابراز محبت و احساس اشون )
در بلاتکلیفی هستم.
و نمی دونم به جز صبوری .تحمل. و عملکرد هایی ک جهت حرکت تحصیلی و کل زندگیم دارم.
چه راهکار و تغییری لازمه که دوباره از هم فرو نپاشم و چشمم به اون کلیشه * همیشگی زندگیم نیافته....
ممنون می شم بنده رو راهنمایی کنید و نظر تون رو بفرمایید
