باسلام. دختری ۲۶ ساله هستم. فوق لیسانس. مسئله اصلی من اینه که چند وقتیه کلا حسی به زندگی ندارم نه اینکه ناامید باشم برعکس هنوز عقیده دارم که اگر تلاش کنم به خواسته هام میرسم ولی یه سوال" که چی؟ " اومد ته ذهنم و ته همه خواسته هام. مثلا که چی که دکتری شرکت کنم؟ حالا کارم پیدا کنم که چی؟ حالا بعد غصه خوردن از مجرد موندن و تنهایی ازدواج کنم که چی؟
انگار که یه آدم ۷۰ ساله ام و همه چیز رو تجربه کردم و دیگه دلم چیزی نمیخواد. همین باعث شده که تنبل شم و کلا زندگی برام جدی نیست و بی اهمیت شده. هر برنامه ای که میریزم ولش میکنم. نمیدونم چه کنم. البته هنوز یه درصد کمی حس کمال طلبی ای در وجودم هست که باعث میشه یه کارهایی کنم، اما خود این حس باعث میشه که به خودم بیشتر سرکوفت بزنم و استرسی بشم. در کل حس تنبلی غالبه. بهم بگید چه کنم؟