سلام دختری هستم 28 سال و 2 ماه سن دارم.تا به حال در تمام زندگی ام هیچ کس هیچ کس هیچ کس نه از من خوشش اومده نه پیشنهاد دوستی داشتم نه حتی یک خواستگار داشتم.حتی برادرم که پسر بود دخترهای فامیل برای ازدواج کردن با او خیلی تلاش کردند و حتی خانواده هاشون هم تلاش کردند.برای خواهرم تا حالا خیلی خواستگار پیدا شده.ولی من هیچ کس از من خوشش نیومده.حتی دخترها و اعضای خانوادم هم از من خوششون نمیاد.حتی پدر مادر خودم من رو رها کردند و خواهر برادر خودم هم کاری به من از همون کودکی نداشتند و ندارند.خیلی تک و تنهام.خیلی.این ها به کنار.راست و رک و پوست کنده بگویید چرا هیچ کس تو این 8 ملیارد حتی یک بار حتی من را ندیده.حتی خوششم نیومده.چرا حتی نمی دونم خواستگار چی هست.من ظاهرم نمیگم عالی ولی متعادل و خوب هست با قد حدود 160 و اندام نه چاق نه لاغر.تحصیلات فوق لیسانس.پس اخه چرا من این شرایط را دارم.خیلی تنهام.خیلی.نکنه من تا ابد مجرد بمونم.چکار کنم.خواهش می کنم نگید برو تو اجتماع برو مهمانی برو فلان جا و بهمان جا.من به اندازه خودم تو اجتماع بودم و هستم.پس چرا این جوری شده زندگیم.حتی از همون دبستان هیچ کس با من وقت نمی گذروند.فکر کنید حتی از تو دبستان.دیگه نمی دونم چی بگم.من چه مشکلی دارم اخه.با این که فوق العاده مهربون و کمک کننده هستم.و با ادب هستم.اخه چرا.خواهش می کنم بگید.یا از تجربیاتتون بگید.دخترای دیگه از تو قنداق خواستگار داشتن و دارن.من که شدم 30 سال و دریغ از حتی یک پیشنهاد دوستی الکی.
