سلام من تقریبا 2سال هست با پسرداییم که دوتامون واقعا عاشق همیم نامزدم اون 8سال از من بزرگ تره ما قبل از کرونا تصمیم به عقد گرفتیم اما چند بار هی اومدیم عقد کنیم عقدمون به خاطر یچیزی بهم خورد وواقعا از لحاظ روانی تحت فشار بودم درکل از بچگی تا الان توی خانواده استرسی و تشنجی بزرگ شدم یعنی کم شده طعم ارامشو بچشم اما نامزدم واقعا خوش اخلاقه الان ما 1هفتست عقد کردیم قبل عقد از بس گفته بودن خیریت داره عقدت عقب میافته منم تو ذهنم اومده بود که حتما قراره اگر عقد کردیم خدا عشقمو ازم بگیرم که این تصور ذهنی خیلی اذیتم می کرد الانم که عقد کردیم همش نگرانم بلایی سرش بیاد روزی چند مرتبه آیتوااکرسی می خونم خیلی اذیت میشم همش نگرانشم همش دلهره دارم بلایی سرش بیاد همش میگم خدایا اول منو بکش کلا خیلی اذیت میشم نمیدونم چرا اینجوری شدم همش فکر می کنم واقعا قراره اتفاقی بیافته و خدا داره اگاهم میکنه لطفا راهنماییم کنید