سلام من ۱۴ سالمه و نمیدونم کسی که بعنوان مشاور من قراره جوابم رو بده خودش در چه فضایی بزرگ شده و اعتقاد داره پس از دید خودم و افراد زیادی که نظرشونو پرسیدم صحبت میکنم.
من پدر و مادرم از زمان بچگیم باهم رابطه افتضاحی داشتن، بابام دو قطبی بود برای مثال صبحا منو با خودش میبرد کارواش و باهم وقت می گذروندیم بعد شبها با کمربند کتکم میزد، حتی یبار جلوی مهمونا منو انداخت تو لونه سگ وحشیمون و یبارم سر اینکه بستنیم ریخت تو ماشینش همه عروسکا و اسباب بازیامو ریخت تو سطل اشغال سر کوچه. بابام وضعیت مالیش خوبه نمیتونم بگم بد برای من خرج میکنه. پدر و مادرم دعواهای بیاید داشتن از بچگیم تا الان و پارسال روز قبل سیزده بدر من مچ بابامو موقع خیانت به مامانم گرفتم و بدون اینکه به بابام بگم مدرکا رو به مامانم نشون دادم. شیش سال پیش مامانم یه برادر کوچیک بدنیا اورد که چون بابام پسر دوست بود خیلی از داداشم خوشش اومد(وقتی جنسیت من رو فهمیده بود مامانمو تنها گذاشت توی سونوگرافی و رفت ). بابام خیلی ادم زن ستیزیه و رسما هروقت پیششم میزنه تو سرم که زنا گاو شیرده ان و باید تو خونه بمونن برا شوهراشون فلان کارو کنن و نباید رانندگی کنن و ازین حرفا. تو کل این ۱۴ سال زندگیم هیچوقت درخواست خاصی ازشون نکردم و سعی کردم برخلاف همسنام تو هر دوره باهاشون کنار بیام حتی با اینکه یه روزم ندیدم که کنار هم وایسن همیشه خدا اینا قهر بودن. چند ماه پیش سر یه دعوایی که بابام خیلی یهویی داداشمو زد مامانم بهش گفت نزن دستت سنگینه دردش میگیره بابام مامانمو کتک زد منم به مامانم کمک کردم تا از زیر بار کتکش فرار کنه. بابام وسایلاشو تو دوتا چمدون جا داد و گذاشت مارو رفت. الان هر یه ماه یبار میاد دنبالم بریم بیرون ولی برا داداشم هفته ای چندبار. تو این یه روزی که میبینمش سعی میکنه خیلی خوش برخورد باشه منم سعی میکنم اگه حرفی راجب مامانم زد باهاش برخورد کنم. من الان تو سنیم که دغدغه های دوران نوجوونی بهم اضافه شده. نیازی نیست بگین تو خانوادت فلانه چرا به فکر یچیز دیگه ای، من از اول به این شرایط و این پدر مادر و دعواها عادت کردم میای نیست خودمو درگیر مشکلاشون کنم بالاخره بزرگترن خودشون از پس خودشون بر میان. من نمرم همیشه بیسته و شاگرد اولم معمولا همیشه میدیدم که والدینم یه قدم از بقیه پدر مادرا از نظر تفکر عقبن. برای مثال ارایش و رنگ مو توی سن من و همسنام یچیز عادیه حتی تو ابتدایی هم میشه اینارو دید. من زیاد از ارایش خوشم نمیاد و صورت طبیعیمو دوست دارم بعلاوه مواد شیمیایی به پوست اسیب میزنه و اگه پوستم خراب شه دیگه درست شدنی نیست. تنها خواستم بعد این همه سال از پدرو مادرم این بود که بذارن پایین موهامو یه رنگ فانتزی بذارم که حتی سنمو بالا نبره ولی هردوشون برخورد خیلی بدی کردن. بازهم میکنم من نمیدونم کسی که این پیامو چک میکنه خودش چه عقیده ای داره ولی اینو میدونم که توی نسل من یچیز عادی هست و مثل دهه شصت نیست که بگن بالای ۱۸ یا حتی بعد از شوهر کردن. من واقعا قلبم شکست وقتی دیدم مخالفت کردن چون واقعا نسبت به همسن و سالام این کوچکترین درخواستی بود که ازشون داشتم . میان میگن مگه همه رنگ کردن؟ خیلیا موی طبیعی خودشونو دارن دیگه، منم تا الان هرکیو با مو طبیعی دیدم یه بدبختی بوده مثل من ولی یا این فرق که دور از چشم پدر و مادرش خیلیا غلطا میکنه که حتی قابل گفتنم نیست، چون مامان باباهاشون گیر میدن اینا هم از لج وقتی والدین حواسشون نیست خیلیا کارایی میکنن که من تو ۱۸ سالگیم صد سال سیاه انجام نمیدم چون ارزش خودمو میدونم. من شاید الان نگرانیم رنگ مو باشه که مسخرست ولی تو هر دوره و هرسن نیازا فرق پیدا میکنه و نمیدونم چندسال دیگه هم سر یچیز بزرگ تر میخوان اینجوری منو جلوی همسن و سالام ضایع کنن یا نه. رنگ مو که بالاخره تو هر سنی اسیب میزنه ولی فقط تا پایین ۱۲ ساله که علاوه بر مو به بدن هم اسیب میزنه. تازه مثل تتو همیشگی نیست و میشه وقتی مو رشد کرد برم تیکه رنگ رو کوتاه کنم. بعلاوه این پدر و مادرم اجازه نمیدن تنها برم بیرون. میدونم در حال حاضر فضای کشور الوده شده و حتی بچه ۹ ساله گل میکشه و سیگار براش اسباب بازیه ولی خب کسی که بخواد راه غلطو بره میره دیگه خب وقتی از مامانم میپرسم تو مکه ازم مطمئن نیستی میگه چرا میدونم سراغ اینجور چیزا نمیری پس چرا نمیذاره حداقل جا یعنی پارک بانوانو برم؟ حتی خودشم حاضر نیست با من بیاد میگه فضاش بد شده خب فضای همه جا بد شده و اینجا بین اونا بهترینه در حال حاضر. اگه قراره تو پارک ینفر بگه میکشی خب تو مدرسه هم میپرسن، بالاخره هرجا برم هستن ازین ادما نمیشه جلوشونو گرفت مکه اینکه خود طرف مراقبت از خودشو بلده باشه. من نمیدونم اینارو چطور بهشون بفهمونم
