سلام دختری ۲۲ ساله هستم که از کودکی خانوادم اجازه نمیدادن با کسی در ارتباط باشم و اجازه نداشتم و ندارم که با دوستانم بیرون برم یا خونه هیچکدومشون برم. اگه هم بخوام بیرون برم برای مدت کوتاه دو ساعته با خواهرم چندین بار تماس میگیرن که کجایی زودتر برگرد خونه و دلیلش هم میگن که چون جامعه ناامنه و دخترداری یعنی قلعه داری.خیلی از دوستامو از دست دادم و اعتماد بنفسم ب شدت پایین اومده و نمیتونم با دیگران ارتباط برقرار کنم و تو خودم میرم. از لحاظ مالی هم به هیچوجه ساپورتم نمیکنند با این ک وضع مالی متوسط رو به خوبی داریم اما برای من و خواهرم اصلا پولی خرج نمیکنن.مادرم هم افسردگی داره و نمیتونم باهاش ارتباط برقرار کنم چون زود عصبانی میشه و فریاد میکشه. حالم اصلا خوب نیس و مدام به خودکشی فکر کنم
