سلام.12ساله ازدواج کردم و3فرزنددارم.موضوعی رااز ابتدای آشنایی به همسرم نگفته بودم چون از آن جریان و ضربه ای که به من زده بودبه همسرم پناه برده بودم.میخواستم دیلیت بشه از زندگیم.بعداز10سال دوباره کابوس شد برام و من با حماقت تمام برخورد کردم.بجای اینکه به شوهرم تکیه کنم و بااطمینان از اینکه به من اعتماد میکنه بهش بگم و بگم که اشتباه کردم.با ترس اینکه ممکنه بهم شک کنه،ممکنه فکر کنه که آیا موضوع چقدر حاد بوده و یا هرلحظه بخواد فکرش مشغول بشه که آیا چه چیزهای دیگه ای ازش پنهان کردم ،متاسفانه حماقت کردم وتهدید شدم از جانب شخصی که اذیتم کرده بود.برای اینکه آتو ازش بدست بیارم تا من بتونم تهدیدش کنم مدتی جواب پیامهاشو دادم.کل صحبتها و پیامهای که داشتم درباره * این بود که پیام دادن و تماسهاشو قطع کنه.دائما بهش توهین میکردم و اونو آدم اشغال و پست خطاب میکردم.انگار عقده ای سالها روی دلم مونده بود و داشتم خالیش میکردم.مدام از شوهرم تعریف میکردم و زندگیمو توی سرش میزدم.ازین میگفتم که چقدر عاشق همسرم هستم و اون لیاقت عشق نداشته اما همسرم تنها آدمیه که باتمام وجود به داشتنش افتخار میکنم.شوهرم موضوع خبردار شد.من خیلی ترسیده بودم.همه * اون ترسها 100برابر شده بود.مطمئن بودم از دست میدم شوهرمو.خریت کردم و وقتی ازم پرسید جریان دروغ گفتم.هی کنکاش میکرد،گوشیمو ریکاوری میکرد،پیامک برمیگردوند،راستشو گفتم.فهمیدم شوهرم ازموضوعی که من مخفی کرده بودم اینهمه سال خبرداشته از اول اما هیچوقت به روی من نیاورده.دنیا برام سیاه شوقتی دیدم کل این مدت الکی ترسیدم.امااز اون روز هیچ چیزو باورنداره چون دروغ گفته بودم.میگه اولش ترسیدی و دروغ گفتی الان که اینهمه کتک خوردی و فحش شنیدی ازم چرا باید راست بگی.میگه دروغ میگم،میگه من بااون عوضی رابطه جنسی داشتم ،میگه رابطه * احساسی برقرار کرده بودم.میگه فلان رو،فلان ساعت کجا بدیم،من یادم نمیاد و اون میگه وقتی نمیگی یعنی پیش اون بودی.بدترین حرفای ممکن و شنیدم ازش،اما همش گفتم حقمه،آروم میشه و عذرخواهی میکنه.اما یکسال گذشته،هرروز کتک مبخورم.بدنگاهم میکنه.بیشتر از اینکه داره غصه میخوره وفکرای میکنه دارم داغون میشم.هر روز میگه تو دروغگویی و نمیتونم تحملت کنم وبریم طلاق بگیریم.چندساعت بعد میگه بشین راستشو بگو من نمیتونم جداشم ازت بچه ها گناه دارن.هیچ انگیزه ای برام نمونده که زنده باشم.چندبار خواستم خودمو بکشم اما چون مثل سایه کنارمه هر لحظه ،فهمیده و نصفه کاره مونده.التماس میکنم بگین چکار کنم.بچه هام دارن ازبین میرن.شوهرم داره آب میشه جلوی چشام و من هیچ مدرکی ندارم خودمو ثابت کنم.
