سلام
من یک دخترم و 16سالمه
من حدود دوسال هست که علاقه مند به پسر همسایمون شدم و تو خود همین سایت بارها نظر و کمک خواستم و متاسفانه مشکلم این بود که چجوری باهاش دوست شم...
و خیلی میخاستم باهاش دوست بشم ..و فکر نمیکردم کار اشتباهی باشه و کارم درسته..
و من توی اینستاگرام پیداش کردم و وقتی پیداش کردم کاملا کنترل خودمو از دست دادم.
چون
من همیشه فکر میکردم یه پسر خیلی بده...
چون خیلی با گوشیش صحبت میکرد...صدای اس ام اساش می اومد...
بعدش مثلا من عوضی از رو این چیزا استرس پیدا کرده بودم که نکنه رل داشته باشه...
نکنه منو نخاد،
اخه میدونید چرا اصلا عاشقش شدم؟
چون متوجه شدم خیلی بهم توجه داره و نگام میکنه و زل میزنه.
و وقتی هم بهش گفتم گفت اره دوست داشتم ولی از بابات میترسیدم و کلا نگفت بهم..
اما میخام اینو بگم
من خیلی قضاوت های نابجا کردمش
بعد که شناختمش..متوجع شدم
اصلا در قید این چیزا نبوده.. !!!
بخدا یچیزایی پیش اومد که صد در صد مطمئن شدم...
و گول و اینا نیست..
و حتی پسری بود که نماز میخوند و روزه میگرفت...!!
من حتی فکرشم نمیکردم...
و خلاصه یجوری این پسر خوب بوده..که من عذاب وجدان شدیدی گرفتم...
همش باخودم میگم..
چرا من باید برم بگم ک دوست بشیم اصلا...
چرا من خرابش کردم،..
خاک بر سرم،..
چرا اصلا نوایسادم تا موقه ازدواج ....
اون 18سالشه...
تازه با بابام انقد خوب بودن...اما بابام متاسفانه فمید ما دوستیم و رفت یه عالمه حرفای بد بهش زد..
حالا خب مصل قبل نیستن...
مامان باباشم که شک پیدا کردن من باش دوستم...
و خلاصع همه چی نابود و بد شدع...
اون روزایی که باهم دوست نبودیم..
حداقل از دور ارامش داشتم که مامانش بام خوبه و اعتماد داره بممهم...
خانوادع خودم بهم یه اعتماد دیگه داشتن..
پسره خراب نشده بود...
اصلا من خراب نشده بودم جلو پسره...
همش حس میکنم من خیلی جلوش بد شدمه...
تازه امسالم کع کنکور داره...
و کلا خیلی اعصابم داغونه..
همون اول کع دوست شدیم من بهش گفتم بیا باهم نباشیم من اشتباه کردم
فقط یروزی بیا باهم ازدواج کنیم
اما قبول نکرد ...
و اینکه من فقط و فقط با هدف ازدواج رفتم باش توی رابطه دوستی...
و حالا حالم خیلی بده...
من جلوش خراب شدم
بابام باهاش مصل قبل نیست،،،
کنکورشو نکنه من باعث خراب شدنش بشم...
من یه پسر خوب و مومنو اومدم باش رل زدم و وارد این خطش کردم،،،
من چیکار باید بکنم...
خیلی حالم بده خیلی...
تازه میفهمم چرا نباید دوست شد...
چون الان ما بخواییم ازدواج کنیم 5سال دیگه حداقلش ازدواج میکنیم...
خب بعد تو این 5سال وقتی همش الان باهمیم توی چت...انرژیمون تموم میشع.،.
اصلا من تمام لذت هارو هم از خودم گرفتم...
لذت عقد و عروسی...
که حسا تازه هست بهم
نمیخواستم اینجوری بشه...
من یه دیوونه روانی شدع بودم ...فقطم بخاطر این که یه فکر افتاده بود به ذهنم که نکنه دوست دختر داشته باشه....خاک بر سرم...
ما انرژیمون تموم میشع
ممکنه خیلی چیزا بینمون پیش بیاد که دعوا و اینا کنیم...
چیکار کنم به نظرتون؟
از طرفی این پسرع وارد این خط شده بوسیله من...
حالا من چ گلی ب سرم بگیرم؟
به نظرتون بهش بگم بیا دیگه باهم نباشیم تا چند سال دیگه که ازدواج کنیم؟
چون اون اینجوریه که اصلا قبول نکرد این حرفمو
و اینکه خیلی دوسم داره
و گفت درسته تو 2سال عاشقم بودی ولی من ار بچگی تورو دوست داشتم ینی منو...
چیکار کنم تورو خدا کمکم کنید
