سلام دختر چهار ساله ای دارم که بدون من جایی نمیره کاری نمیکنه حتی بازی تنهایی نمیتونه انجام بده.فقط با پدر و مادربزرگ و پدر بزرگ و دوخاله اش ارتباط داره. یک سال بعد از تولدش کرونا شد و تقریبا زیاد نمیتونستم بیرون ببرم و همسالی در فامیل هم نداره.چندماه پیش مهدکودک بردمش اوایل گریه و زاری میکرد میچسبید به من تا دوماه رها نمیکرد منو و دیگه مدیر مهدکودک ازم جداش کرد و با گریه رفت داخل . دوماه هر روز میرفت و خوب شده بود با این تفکر که من تو دفتر مهد نشستم داخل میرفت .البته تومهد هم مشارکتی با بچه ها نداشت بیشتر با بزرگسالها ارتباط میگیره تو مهد هم با مربی ها .بعد دوباره یه وقفه یک ماه افتاد و دوباره وقتی خواست بره مهد دوباره از اول گریه و چسبیدن به من شروع شد . و این سری گریه میکنه میگه مربی ها ازم عصبانی میشن دست میکوبن رومیز . از مربی پرسیدم میگن نه دلمون نمیاد همچین کاری کنیم!!خلاصه الان پدرش میگه مهد عوض کنیم . دستاوردی هم نداشته مهد رفتنش فقط این اواخر با با بچه ها بخرده جور شده بود . نه میتونه خودش بازی کنه نه با بچه ها در پارک ارتباط میگیره و هیچی . حالا موندم عوض کنم مهد یا نه ؟ اول مشاوره ببرم بهتره و فعلا مهد نره ؟ بعد مهد عوض کنم ؟ موندم ترخدا راهنمایی کنید
من خودمم زیاد آدم ارتباطی و اجتماعی نیستم و خیلی اهل دوست و رفیق . بیشتر تنهایی دوست دارم . اکثرا میگن چون خودت اینجوری دخترت اینجوری شده.
