سلام من یک دختر هستم نزدیک ۳۱ سال سن. تا حالا یک خواستگار هم نداشته ام. و هیچ پسری هم عاشق من نبوده و من را دوست نداشته. من خیلی تنهام و خیلییییییی دوست دارم ازدواج کنم. خیلیییییی. نیاز به همدم و هم زبون دارم. و یک عشق. واقعا دیگه هیچ امیدی ندارم. من چهرم خیلی خوبه از صد ۸۰ به بالاست ولی می بینم دخترای دیگه چقدر معمولی اند و هزار تا خواستگار داشتن. و زود ازدواج کردن اون وقت من چرا این جوری،شده زندگیم. من از بچگی زندگی دو نفره با همسرم را دوست داشتم. تنهایی را دوست ندارم. واقعا چکار کنم. نکند عیبی از من است که این همهههههه از توجه ها خارجم.
