سلام
من یه دختر ۱۷سالمه بعد خیلی قیافم خوبه و هیکلم خوبه
و اینکه از بچگی تو فامیل و همه معروف بودم به زیبایی
بعدش همیشه از بچگی درس خون بودم و خیلی دختر خوبی ام
خیلی مثبت نیستم دوس پسر داشتم خیلی چیزارو تجربه کردم
اماخب گاهی بعضی دخترا رو میبینم که خیلی قیافشون عادیه و از من زشت ترن بعد کلی فالوور دارن کلی خاطر خواه دارن و فعالیت تو اینستا میکنن
بعدش همش احساس میکنم من از زیبایی هام استفاده نمیکنم مثلا احساس میکنم باید با همه رابطه داشته باشم خواننده بشم مدل بشم یه دختر فوق العاده خراب باشم حتی
و مثلا درس خوندن و ازدواج کردن زیبایی هامو حروم میکنه و حیف میشم
ولی خب از طرفی عاشق دوس پسرمم و خیلی دوس دارم ازدواج کنم مثل آدم زندگی کنم مادر بشم
به نظرتون طرز فکرم غلطه؟
مثلا حس میکنم چون قشنگم باید اوج خرابی رو داشته باشم و هرکار دلم میخاد بکنم و برهنه بشم از خودم فیلم بدم بیرون و...
بازیگر فیلما خارجی شم یا....
ولی خب ایا این فکرا درستن؟
ایا اگر آدم عادی زندگی کنه زیبایی هاش حروم میشه؟؟
آخه میدونید من واقعا قیافه خوب و بدون نقصی دارم و تقریبا شبیه دخترای لبنانی ام
و اینکه همش فکر میکنم اگه با یه نفر ازدواج کنم خیلی حیف میشم و بعد با خودم میگم کاش با خیلی از مردا بودم تا یک نفر اونم کسی که قدرمو نمی دونه باید یکی باشه هی تشویق کنه و ذوق زیبایی هامو بکنه
بعد از طرفی ام همش میگم استفاده از زیبایی ینی چی چجوری باید ازش استفاده کنم
احساس میکنم روانی شدمه این فکرا همش تو ذهنمه
