سلام و خسته نباشید من از نظر جنسی دخترم و ۱۷ سالمه راستش رو بخواید من از بچگی همیشه حس میکردم پسرم و دوست داشتم پسر باشم بنا به دلایلی همیشه از طرف خانواده موهام کوتاه بود و خودمم از اینک پسر دیده بشم و همه نثل پسر نگام کنن خوشم میومد خیلی اکت های مسرونه داشتم و دارم علاقه دارم لباسای مردونه بپوشم از یه سنی به بعد ک سن تکلیف میشد چون مجبور به حجاب شدم با پوشش زنانه وارد جامعه شدم اما همیشه توی ذهنم خودمو یه مرد تجسم میکردم اما با این وجود خوب پوششم زنونه بود و هیچوقت با وجود اینک تلاش کردم با پسرا ارتباط بگیرم حسی بیشتر از یه دوست بهشون نداشتم و همیشه گرایشم به دخترا بود توی مدرسه مدام از معلمام تذکر میگرفتم که درست راه برو لطیف رفتار کن و دخترونه باش حتی یه بار یکی از دبیرام بهم گفت حست توی علاقه به دخترا هم دخترونه نیست و رفتارت متفاوته اما من توی اون زمان متوجه حرفای اونا نمیشدم بعد از یه دوره ای ک باز تصمیم گرفتم ک برگردم به پوشش سابق حس کردم خیلی احساس بهتری دارم و بیشتر از قبل خودمو دوست داشتم این پوشش ادامه داشت و من جذب دخترا میشدم و حتی با دخترایی هم رابطه عاطفی داشتم روشون غیرتی داشتم و از پسرای دیگ ک نزدیکشون میشدن به شدت عصبی میشدم و یجورایی حالم به هم میخورد نمیدونم چطوری به خانوادم بگم و وقتی بهشون مبگم مبگن نه رفتارت دخترونس پیش چنتا تراپیستم رفتم و اونا بهم گفتن بعد ۱۹ سال اقدام کن اما حقیقتا هنوز نمیتونم به خودم بقبولم ک دخترم یا پسر و این باعث شده که بیشتر حس بی میلی به زندگی و گیجی پیدا کنم نمیدونم چیم و روز به روز این ابهام بی هویتی بیشتر میشه گاهی خودمو هم مرد و هم زن و گاهی بی جنسیت و اگر بخام یکی رو انتخاب کنم دوست دارم پسر باشم بیشتر وقتا خودمو بدون توجه به جسمم پسر میبینم و خیلی دلم میخاد ک پسر باشم
