سلام
وقتتون بخیر
من خانوم ۲۳ ساله ای هستم و چند روز پیش از همسرم جدا شدم.
چهار سال با این اقا زندگی کردم دو سال عقد و دوسال هم خانه و زندگی مشترک داشتیم.دلیل طلاق بنده کارهای خلاف همسرم بعد از یکسال عقد شروع شدن و تمومی نداشتن.ولی هر بار بخشیدمش و دوباره مرتکب اشتباهش شد و بخاطر همین چند پرونده قضایی خلاف داشتن.این آقا با یک خانوم ارتباط داشت و من چندین بار متوجه شدم ولی بعد از مدت کوتاهی پشیمانی دوباره ب سمت اون خانوم برگشتن.و منو با وجود عشقی ک بهش داشتم کم کم سرد شدم.و بعد از چندین بار اشتباه دیگه بهش فرصتی ندادم،خانواده ها ناراضی از طلاق بودن در صورتی ک از همه کارها خبر داشتن.من بر خلاف اصرار زیاد خانواده و همسر صبر نکردم و جدا شدم.الآن حال روحی خوبی ندارم و با خودم میگم یعنی جایی برای فرصت بود ک من نذاشتم؟و صبر نکردم؟واقعا از همه طرف راه رو ب روی من بسته بود و ب چیزی جز جدایی فکر نمیکردم بعد از کلی تلاش.
الان عذاب وجدان دارم و ب خودم سر کوفت میزنم ک چرا من صبر نکردم شاید اینبار واقعا پشیمان بوده اگه میشه راهنماییم کنید.
در ضمن همسرم همچنان پیام میده ک پشیمونه و ب ازدواج مجدد اصرار داره.