سلام
من دوره های خودشناسی و عزت نفس رو چندین سال پیش گوش می دادم و روابطم با آدم ها رو ارزش گزاری می کردم مثلا فردی که برام مهم نبود رو نسبت به حرفاش و تیکه ها یا مسخره کردنش بی تفاوت بودم. وقتی در کنار این افراد قرار می گرفتم انگار کورو کرو لال باشم و واقعا احساس آرامش داشتم اما تو دو سه سال اخیر مداوما این افکار میاد تو ذهنم که خوب تو به اونها فکر نمی کردی و توجه نداشتی بهشون اما اونا که به تو توجه داشتن و مداوما رفتارهاشون طوری بود که انگار تو هالویی یا اسکل هستی که سکوت و بی تفاوتی داری. این حرفارو مدام با خودم زمزمه می کنم و بعد می ترسم از اینکه نکنه یه بلایی سرم آوردن چیزی تو غذام ریختن یا تو وسایلم چیزی گذاشتن که باللخره عصبانیت منو ببینن و کیف کنن. این افکار تو این دو سه سال واقعا زندگی مو مختل کرده و فعالیت هامو محدود. چیکار کنم؟ مثلا به وسایلی که از دوران گذشته هم دارم هیچ کدوم دست نمی زنم یا همشونو جمع کردم گذاشتم یه گوشه می گم نکنه توشون سم باشه یا اتفاقی برام بیفته که اون آدم ها که مداوما پیگیر این بودن که من عصبانی بشم یا ناراحت بشم الان ببینن و لذت ببرن. کمکم کنین من چادری بودم در محیط کارو تحصیلم و اتفاق های مختلفی که تو اطراف می بینم این افکارم رو پررنگ تر کرده. چون متاسفانه افراد فکر می کنن چادری ها و محجبه ها حکومتی و سیاسی هستن. این رو از این بابت می گم که فکر نکنین توهم زدم از اینکه می گم اونا از عصبانیت من لذت می برن.
