تروخدا کمکم کنید

Question

سلام من دخترم ۱۹ سالمه و تک فرزندم. وقتی ۱۵ سالم بود پدرمو از دست دادم. مادرم * مشکل روانی داره اسمش هست ب همه چیزو همه کس مشکوکه ب همه تهمت میزنه و ب هیچکس اعتماد نداره حتی من ک دخترشم حتی بابام ک شوهرش بود ب همه تهمت میزد و حتی ب فامیلای بابامم * تهمت ناموسی زد و رو حرفشم موند برا همین خانوادگی کات شدیم از فامیلای پدری. خیلی سخته خیلییی سخته من همش میگم عب نداره مریضه ب دل نمیگیرم ولی بعضی وقتا دیگه نمیکشم میزنم زیر گریه دیوونه میشم میگم چرا باید سرنوشت من اینجوری باشه از همه بدتر مامانم میره همون تهمتایی ک بهم میزنه رو ک از دید خودش واقعیت هستن ب همه میگه و منو خراب میکنه درحالی ک من کاری نکردم ولی بقیه حرف اونو باور میکنن و نمیدونن مشکل داره. اون قبول نمیکنه ک مریضه و دکتر نمیاد ب من میگه توهم مثل پدرتی میخوای بگی من دیوونم. من خیلی دس تنهام نمیدونم چیکار باید بکنم از طرفی فکر میکنم ک وقتی بزرگ شم ازدواج کنم قراره اون آدم و خانوادش از تیر تهمتای مامانم در امان نباشن واقعا اذیت میشم و دوست دارم حل بشه ولی نمیشه. منو مامانم رابطه ای ک همتون با مادرتون دارید نداریم. مامان من خیلی عجیبه نزدیکش ک میشم بقلش کنم میگه برو کنار الان سم میپاشی تو صورتم میخوای بکشی منو شبا ک میخوابه درو قفل میکنه رو خودش ک من یوقت شب نرم تو خواب کاری ب سرش بیارم خیلی اوضاع خراب و طاغت فرساس. پدرم ک فوت کرد مادرم اینجوری حساب کنید منه ۱۹ ساله چقدر کمبود محبت از جانب خانوادم دارم. چند سال پیش یکی از اقوام مادری ب من دست درازی کرد و من این موضوع رو پنهون نذاشتم ولی اونا گفتن توهم مثل مامانت تهمت میزنی و حرفمو باور نکردن ینی تا آخر عمرم هرچی بگم هی میگن نه تو تهمت میزنی مثل مامانت و فک میکنن منم مریضم منم سه سال پشت کنکور موندم و نمیتونم با آرامش درس بخونم فکرم خیلی درگیره حس پوچی بدبختی بی هدفی و صد هزار بار فکر خودکشی ب سرم زده... تروخدا بگین چیکار کنم

Answer 1

خوب ببین مشکل از مادرته عزیزم منم عین تو دخترم درکت میکنم مشکل از مامانته اون مشکل روانی داره نه تو  سعی کن به همه ثابت کنی تو مشکل روانی نداری و تهمت نمیزنی و همه حرفات راست راستن  ممکنه مامانت تو بچگی یا نوجوانی براش اتفاقی افتاده یا چیزی که تا الان ترسش به همراهشه ببین من 14 سالمه روانشناس واقعی که نیستم ولی میتونم یه جورایی بهت کمک کنم یکم از لحاظ روحی خوب بشی و به درسات برسی شاید بگی دختر 14 ساله چی از دستش بر میاد و چه کار میتونه برام بکنه ولی بهم اعتماد کن یه زره هم که شده کمکت میکنم  برو با فاصله ازش صحبت کن بهش بگو مشکلت چیه نه با داد با یواش و اروم و سعی کن استرس یا ترس نداشته باشی هتا اگه ترس داشته باشی یکم از ترستو بریز کنار بهش بگو چرا فکر میکنی اگه نزدیکت شدم روت سم بپاشم و تا بمیری بهش بگو از تهمت زدن و اینا و اینکه منو جلو همه خراب میکنی چه استفاده میبری  بهش بگو من دوست دارم و اسن نمیخام هیچوقت تورور بکشم از حرفای اینجوری بگو ببین عکس و العملش چیه اگه دیدی یکمی اروم شد بدون هتا برای یه کچولو که شده تو موفق شد * و اینکه یا داره به حرفات فکر میکنه یا داره سعی میکنه حرفاتو حظم کنه و یا به گذشته ای نه چندان دور رفته  اگه دیدی عصبانی شد و دادو هوار کرد تو عصبی نشو بهش هیچی نگو برو سراغ هر چیزی که ثابت میکنه مادرت حالا از لحاظ تو روانی باشه یه دلایلی که ثابت میکنه بهت مامانت چه مشکلی داره و اینجور میفهمی که چرا تا این مدت اینجوری شده اگه دیدی  نصف راهو خوب اومدی و مشکلی پیش نیومده و یه چیزایی فهمیدی بهتره بهت بگم افرین موفق شدی ولی اگه دیدی از هر لحاظ نتونستی و یا کارای که کردی اثر نداره برو پیش روانشناس و کمک بخواه حظوری باشه بهتره