سلام من ۱۷ سالمه از ۱۳سالی عاشق یه نفری بودم که دنیامون خیلی باهم فرق داشت سنشم که الان ۳۲ سالشه من متولد ۸۲ ام اون ۶۶ ولی هنوز مجردع من ۴ سال تمام عاشق کسی بودم که بهم حسی نداشت که سه سال از عشقم بی خبر بود و سال اخر رفتم گفتم که منو خار کرد اما حالا دیگه تصمیم گرفتم که فراموشش کنم یک تصمیم واقعی نه از سر جوگیر شدن و... وقتی میبینیم ۴ سال تمام اشک ریختم و خودمو فراموش کرده بودم پشیمونم از این که با این که نوجوونم و دلم پیره پشیمونم و میخوام عوض بشم من آدمیم که اصلا به خودش و ظاهرش رسیگی نمیکنه حتی تلاشم نمیکنه اما دیگه میخوام تغییر کنم نمیخوام دیگه اون مهناز قبلی باشم لطفا کمکم کنید که چطور کمتر فکر کنم تا کلا فراموشش کنم
