َسلام من دخترم 17 سالمه مشکلم هم کمبود اعتماد به نفسه ساده ترین و تکراری ترین دلیلی که یه ادم به روانشناس مراجعه میکنه همینه اما تاثیر خیلی عمیقی رو تمام جنبه های زندگی فرد داره من با کمبود اعتماد به نفس و داعم حس خودکم بینی نه میتونم تو حرفم موفق بشم نه در ارتباطاتم در هیچی...با خودم همیشه تصور میکنم که ادم با اعتماد بنفسی هستم و تو جمع خیلی محترمانه و با عزت نفس برخورد میکنم اما در واقعیت اینطور نیست چون در تصوراتم و در درونم میبینم که میتونم ادم با اعتماد به نفسی باشم میدونم پتانسیلش رو دارم فقط احتیاج به راهنمایی دارم نمیدونم چه کارهایی انجام بدم یا از کجا شروع کنم به خصوص در ارتباط با دیگران این خیلی برام مهمه بعضی وقتا حرفایی میشنوم که واقعا تو ذهنم میمونه اصولا به حرف بقیه توجه ندارم اما بعضیا تو ذهنم میمونه و حس بدی بهم دست میده نمیخام فک کنم از همه پایین ترم دلیل این کمبود اعتماد بنفسمم بخاید بدونید برمیگرده به خونوادم که هیچ وفت حمایتم نکردن و داعم سرزنشم کردن داعم از بچگی انتقاد شنیدم بی توجهی دیدم مادرم بهم گفته تو به هیچ جا نمیرسی هر راهی رفتم با مخالف مواجه شدم هر کاری کردم تحقیر شدم انقد بی محبتی دیدم که نمیتونم با کسی رابطه خوب برقرار کنم همه بهم میگن بی احساس این در اینده خیلی خطرناک میشه واسم یه جوری شدم کسی نزدیکم میشه بدم میاد حتی مادرم حتی پدرم متنفرم ازینکه کسی بهم نزدیک شه کسی بهم دست بزنه حس میکنم هیچکس حق نداره وارد حریم شخصی من بشه هیچ تجربه تلخیم نداشتم ک بگم ب خاطر اونه میگن بچه از کودکی باید لمس بشه شاید کوتاهی خونوادم از محبت به من باعث شده همیشه از ادما دو متر فاصله بگیرم از روبوسی و اینا هم ک بیزارم شما کمکم کنید بگید از کجا شروع کنم چیکار کنم اعتماد بنفس بیشتری پیدا کنم من امسال کنکور دارم برای رقابت به اعتماد بنفس نیاز دارم حرفه ای هم ک در نظر گرفتم یه حرفه مردمی هست و باید بتونم اعتماد بنفس داشته باشم بین مردم ممنون میشم راهنمایی کنید
