سلام ، من دختری ۲۰ ساله هستم ، رابطه * خوبی با خانواده ام ندارم و دوران راهنمایی و دبیرستان هم تو خوابگاه گذروندم و معمولا دوستی نداشتم چون اون چیزی ک من میخواستم اون ها نداشتن ( مثلا درس خون یا با انگیزه یا حسودی نکن ... این معیارهای من بود)راستش خیلی تنهام هیشکس ندارم فقط خودم دارم نمیدونم چجوری با این حس کنار بیام گاهی اوقات به سرم میزنه ک دوست پسر داشته باشم اما وقتی فک میکنم میبینم درست نیس ، بخاطر همین تنهاییم بعضی مواقع وابسته میشم بعد اساسی ضربه میخورم وقتی هم وارد فضای مجازی بشم دیگ به اونجا اعتیاد پیدا میکنم ، انگار ک وارد شدن به این فضاها منو از این تنهایی و ناراحتی جدا میکنه ، لطفا بگید چیکار کنم ، راستش به هیشکی هم اعتماد ندارم برای دوستی اخه هیشکی منو نمیفهمه و درک میکنه چون وقتی ک من نتونم حرف دلم باهاش بزنم دیگ نیازی نمببینم باهاش دوست بشم
