سلام وخسته نباشید<br>
من ۳۸سال سن دارم ومتاهل ودارای یک دختر۳ساله هستم.<br>
همیشه نگران آینده هستم.ذهنم همیشه پرازافکارمنفیه.میترسم بمیرم وکسی نباشه ازدخترم حمایت کنه.میترسم به سرطان مبتلا بشم(پدرم به خاطرسرطان مرد)تقریبا روی هیچ چیزی دید مثبت ندارم.حتی برای عضویت دریک سایت اینترنتی دچاراضطراب میشم که نکنه بعدش اتفاقی بیافته.همیشه نگران خراب شدن ماشین،بیمارشدن،اخراج،نشت گاز و...هستم.اگه قرارباشه ۶ماهه دیگه باکسی ملاقات کنم یاکاری انجام بدم ازهمین الان ذهنم درگیرمیشه که نتیجه چی میشه.تمرکزم روی کارهام خیلی پایین اومده.ازنظرخانواده انسان موفقی هستم اماخودم اصلا شادوراضی نیستم.همیشه انگاریه غم واندوه توی دل وذهنم هست که نمیذاره اززندگی لذت ببرم.اعتمادبه نفسم کاملا ازبین رفته .درمهمانی ومحل کار احساس میکنم همه ازمن بهترهستن.بااینکه درمحیط کارازخیلیها بهترم ورییسم همیشه ازم تعریف میکنه اماچون خودم روباورندارم همیشه عقب میمونم.هفته ای ۳جلسه منظم باشگاه پینگ پونگ میرم که خیلی عالیه وخیلی ازش لذت میبرم.برای راضی نگه داشتن دیگران همیشه ازراحتی وخواسته های خودم میگذرم.حتی نمیدونم دچار افسردگی،ترس یااضطراب شدیدهستم؟<br>
دلم میخوادذهنم آروم باشه، اینقدرنگران همه چیزنباشم واززندگیم لذت ببرم.
